W dniu 3 sierpnia 2022r. Związek Polskich Przetwórców Mleka skierował do Rządowego Centrum Legislacji, oraz do wiadomości Wicepremiera Henryka Kowalczyka stanowisko w sprawie projektu ustawy o zmianie ustawy o obowiązkach przedsiębiorców w zakresie gospodarowania niektórymi odpadami oraz o opłacie produktowej oraz niektórych innych ustaw.

Celem projektu ustawy jest implementacja w polskim prawodawstwie wybranych zapisów Dyrektywy Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2019/904 w sprawie zmniejszenia wpływu niektórych produktów z tworzyw sztucznych na środowisko (tzw. Dyrektywa Single Use Plastics – (SUP).

Dyrektywa, a w konsekwencji polska ustawa wyznacza m.in. poziomy selektywnej zbiórki i recyklingu określonych rodzajów opakowań jednorazowych. W przypadku niespełnienia tych wymogów wprowadzający na rynek tego typu opakowania będą zmuszeni do wnoszenia określonych opłat.
ZPPM w swoim stanowisku stwierdził jednak, że polski projekt w swoich wymaganiach wykroczył poza ramy określone dyrektywą SUP i zakwestionował zaproponowaną w projekcie definicję napoju – jako kategorii, która ma być objęta obowiązkami dotyczącymi recyklingu.

Należy zauważyć, że Dyrektywa nie wymienia jogurtów lub innych pitnych produktów mlecznych jako napojów, więc polski zapis ustawowy klasyfikujący jogurty, bez wskazania czy ma to być jogurt pitny, czy nie i inne pitne produkty mleczne jako napoje, nie jest wymagany by zapisy dyrektywy w Polsce wdrożyć.
ZPPM zauważa również, że unijny przepis w zakresie recyklingu odnosi się jedynie do jednorazowych butelek, których głównym składnikiem jest politereftalan etylenu (PET), tymczasem polski projekt przewiduje określone poziomy recyklingu dla jednorazowych butelek wytworzonych z wszelkiego z tworzyw sztucznych bez względu na ich skład.
Nieuprawnione rozszerzenie przepisów ustawy na szeroko pojmowane butelki z tworzyw sztucznych będzie generowało dodatkowe koszty dla branży mleczarskiej i dla samych konsumentów, gdyż, osiągnięcie wyznaczonych poziomów selektywnej zbiórki opakowań i ich recyklingu w przypadku produktów mleczarskich nie będzie możliwe. Spowodowane jest to faktem, że w ramach równolegle prowadzonych prac legislacyjnych nad tzw. systemem kaucyjnym zarówno branża handlowa, jak i organizacje odzysku, wykazywały, że są przeciwne wprowadzeniu do ww. systemu opakowań po produktach mleczarskich, ze względu trudność w przechowywaniu, utrzymaniu higieny i zapewnieniu bezpieczeństwa mikrobiologicznego gromadzonych opakowań. Branża mleczarska również nie jest zainteresowana systemem kaucyjnym, bo z jednej strony koszty jego obsługi doprowadzą do kolejnych podwyżek cen, a z drugiej strony obecny kształt projektu ustawy wdrażającej system kaucyjny spowoduje, że stanie się on elementem gry konkurencyjnej zamiast pozostać neutralnym dla producentów żywności, handlu i konsumentów.